Zgłoszenie robót niewymagających pozwolenia na budowę a sprzeciw

Inwestycje niewymagające pozwolenia na budowę

Inwestycje, które można zrealizować po zgłoszeniu budowy z projektem budowlanym to m. in:

1. wolno stojące budynki mieszkalne jednorodzinne, których obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub działkach, na których zostały zaprojektowane
2. wolno stojące, nie więcej niż dwukondygnacyjne budynki mieszkalne jednorodzinnych o powierzchni zabudowy do 70 m2 , których obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub działkach, na których zostały zaprojektowane, a budowa jest prowadzona w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych inwestora
3. sieci:
   – elektroenergetyczne obejmujących napięcie znamionowe nie wyższe niż 15 kV,
   – wodociągowe,
   – kanalizacyjne,
   – cieplne,
   – gazowe o ciśnieniu roboczym nie wyższym niż 0,5 MPa
4. wolno stojące parterowe budynki stacji transformatorowych i kontenerowe stacje transformatorowe o powierzchni zabudowy do 35m2
5. podbudowy słupowej dla telekomunikacyjnych linii kablowych
6. obiektów małej architektury w miejscach publicznych
7. obiekty budowlane, usytuowane na terenach zamkniętych, ustalone decyzją Ministra Obrony Narodowej lub ministra właściwego do spraw wewnętrznych, z wyłączeniem budynków mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego oraz użyteczności publicznej.

Zgłosić można również rozbudowę, nadbudowę lub odbudowę tych obiektów.

Zgłoszenie budowy należy złożyć przed rozpoczęciem robót budowlanych. Budowa bez zgłoszenia albo zanim urząd je oceni, urząd uzna to za samowolę budowlaną. Wtedy konieczna jest legalizacja samowoli w nadzorze budowlanym albo rozbiórka obiektu budowlanego.

Termin na złożenie przez organ sprzeciwu

Zgodnie z art. 30 ust. 5 ustawy prawo budowlane zgłoszenia należy dokonać przed terminem zamierzonego rozpoczęcia robót budowlanych. Organ administracji architektoniczno-budowlanej, w terminie 21 dni od dnia doręczenia zgłoszenia, może, w drodze decyzji, wnieść sprzeciw. Do wykonywania robót budowlanych można przystąpić, jeżeli organ administracji architektoniczno- budowlanej nie wniósł sprzeciwu w tym terminie. Na podstawie art. 30 ust. 5c Prawa budowlanego w razie konieczności uzupełnienia zgłoszenia organ administracji architektoniczno-budowlanej nakłada na zgłaszającego, w drodze postanowienia, obowiązek uzupełnienia, w określonym terminie, brakujących dokumentów, a w przypadku ich nieuzupełnienia – wnosi sprzeciw w drodze decyzji. Nałożenie obowiązku, o którym mowa w ust. 5c, przerywa bieg terminu, o którym mowa w ust. 5 (art. 30 ust. 5d Prawa budowlanego).

W orzecznictwie wskazuje się, że wejście postanowienia do obrotu prawnego, a co za tym idzie przerwanie biegu terminu do wniesienia sprzeciwu, wynika z treści art. 30 ust. 5c i 5d P.b. Nie ma podstaw do przyjęcia, że w odniesieniu do adresata (zgłaszającego) skutek w postaci przerwania biegu terminu wiąże się z procesową czynnością doręczenia postanowienia. Należy wskazać, że postanowienie o nałożeniu obowiązku uzupełnienia zgłoszenia (art. 30 ust. 5c P.b.) nie jest wydawane w ramach postępowania administracyjnego regulowanego przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, a więc przepis art. 110 § 1 KPA nie ma w stosunku do tego aktu zastosowania (por. wyrok NSA, sygn. akt II OSK 2859/18).

Tym samym wydanie przez organ postanowienia o konieczności uzupełnienia zgłoszenia, ostatniego dnia 21-dniowego terminu do wniesienia sprzeciwu, powoduje przerwanie biegu tego terminu (jeśli zostało wysłane na prawidłowy adres tj. wskazany na zgłoszeniu jako adres do korespondencji). Niemniej w orzecznictwie uznaje, że taka praktyka jest naganna. Wynika to z faktu, że z góry jest widome, że postanowienie to będzie doręczone już w dniu, w którym osoba zgłaszająca mogła legalnie (gdyby postanowienia nie wydano) przystąpić do realizacji robót będących przedmiotem zgłoszenia. W ocenie sądów WSA praktyka taka narusza art. 8 § 1 KPA, ponieważ postępowanie takie nie budzi zaufania jego uczestników do władzy publicznej, oraz przekonania że organ kieruje się zasadami proporcjonalności, bezstronności i równego traktowania (por. wyrok WSA w Krakowie, sygn. akt II SA/Kr 1195/22).

By mieć pewność, że zgodnie z prawem można rozpocząć  stosownej informacji należy poszukać w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie internetowej starostwa lub urzędu miasta. Organ w ciągu trzech dni ma obowiązek zamieszczenia informacji o wniesieniu sprzeciwu lub upłynięciu terminu na jego wniesienie. Można też zwrócić się do starosty (lub prezydenta miasta) o zaświadczenie o braku sprzeciwu. Urząd ma 7 dni na wydanie takiego zaświadczenia. O braku sprzeciwu świadczy także ostemplowanie projektu budowlanego. Jeśli inwestor otrzyma ostemplowany projekt, oznacza to brak sprzeciwu.

W przypadku wydania przez urząd sprzeciwu inwestor może złożyć odwołanie do wojewody (za pośrednictwem organu, który wydał sprzeciw). Termin odwołania od decyzji wynosi 14 dni od daty jej doręczenia. Wojewoda może utrzymać sprzeciw w mocy lub uchylić go i umorzyć postępowanie w pierwszej instancji. W pierwszym przypadku inwestorowi pozostaje prawo wniesienia skargi do sądu administracyjnego, w drugim może przystąpić do budowy.